Ասլան-բալա

• Ո՞վ է գրքի հեղինակը (գտնել համացանցից տեղեկություններ նրա մասին, էլ ի՞նչ գրքեր է գրել:

Ղազարոս Աղայանը ծնվել է 1840 թվականի ապրիլի 4–ին Բոլնիս-Խաչեն (այժմ՝ Վրաստանում) հայաբնակ գյուղում։

Սկզբնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում և Շամշուլդա գյուղում՝ քահանա Տեր-Պետրոսի մոտ։Գրել է մանկավարժական–մեթոդական բազմաթիվ աշխատություններ: Աղայանը բազմաժանր գրող է։

Պոեմներ, Մանկական բանաստեղծություններ, Հեքիաթներ և զրույցներ

• Ո՞վ էր գրքի հերոսը, ինչպիսի՞ն էր նա:

Պատմվածքի սկզբում Արսենը շատ չարաճճի էր և առյուծի ձայներ էր հանում:

• Գրքից դուրս գրեք մեկ էջի սահմանում ձեզ դուր եկած հատվածը, որպեսզի դասարանում ընկերների համար ընթերցեք:Մեկ անգամ զբոսնելու էին դուրս եկել գետափը։ Աղջկերքը կժերով ջուր էին տանում գետիցը։ Նրանց մեջ կար և մի պառավ՝ նիհար ու կնճռոտ դեմքով։ Վուրգի մոտովանցնելիս պառավը խեթ աչքով նայեց Վուրգի վրա։ Վուրգին դուր չեկավ պառավի այս խոժոռ հայացքը։

— Այս պառավի կուժը պիտի կոտրեմ,— ասաց Վուրգն Արսենին և, դեռ ընկերոջ պատասխանը չառած՝ մի քար նետեց պառավի հետևից, որ ուղիղ կուժին դիպավ և կոտրեց։ Ջուրը թափվեց և ողողեց խեղճ պառավին։

Թրջված պառավը ետ նայեց և երբ տեսավ, որ թագավորի որդին էր այդ չարությունը անողը, ասաց.

— Ա՛յ որդի, ի՞նչ անեծք տամ քեզ… Անտես-Աննմանի սիրովը վառված տեսնեմ քեզ. նրա համար այրվիս, տանջվիս, որ սիրտս հովանա։

• Ի՞նչ սովորեցիք այս գրքից:Այս պատմությունը ինձ սովորեցրեց, որ պետք չէ առյուծի ձայն հանել և մեղավորի պատճառով զայրանալ անմեղի վրա:
• Գիրքը ձեզ դո՞ւր եկավ, ինչպե՞ս կներկայացնեք այս գիրքը, որ ձեր ընկերներն էլ ցանկանան այն կարդալ:
  Գիրքը ինձ շատ դուր եկավ, որովհետև շատ ուսուցողական էր:
  Ավելի լավ է մեկ անգամ կարդալ քան տաս անգամ լսել:

Սուսան Մարկոսյանի Գործնական քերականություն գրքի վերջում կա ուղղագրական բառարան, կարդացեք, անծանոթ բառերը բացատրեք, սովորեք, ուշադրություն դարձրեք բառերի ուղղագրությանը:

Սաղարթ- Ծառի տերևներն ու տերևախիտ ճյուղերը:
սանդուղք- Իրար վրա բարձրացող աստիճաններ:Ուսումնական աշուն
սեթևեթել- Պաճուճվել, պչրվել, ցուցամոլաբար զարդարվել:
սիգապանծ- Փառահեղ, վեհապանծ, հոյակապ, հպարտ:
սյուք — Մեղմ՝ դուրեկան քամի, հով, զով, զեփյուռ:

 

Ուսումնական աշունը

Ես արձակուրդի ընթացքում գնում էի պարի: Հայրիկիս, մայրիկիս, պապիկիս, եղբորս և քույրիկիս հետ խաղում էինք լոտո: Վերցնում էինք թերթիկ, գրում էինք ՝Անուն, Ազգանուն, ծաղիկ և երկիր կամ քաղաք, իսկ մի ուրիշ թերթիկի վրա քաշում էինք գծեր ու մեկնու մեկս ասում էինք վերջ, երբ հնչում էր վերջը, հաշվում էինք և տեսնում, թե որ տառն է և գրում էինք այդ տառով Անուն, Ազգանուն, ծաղիկ և երկիր քաղաք, իսկ երբ նույն բառը դնում էինք դրա դիմաց մինուս, իսկ եթե չէր կրկնվում բառը, դնում էինք պլյուս և խաղի վերջում հաշվում էինք բոլորիս միավորները, որ տեսնենք՝ ում միավորն է ամենաշատը: