Մի այրի կին ուներ մի կով, և նրա խորթ որդին ուներ մի էշ։ Եվ խորթ որդին գողանում էր կովի կերը (солому) տալիս էշին: Եվ այրի կինն աստծուն աղաչեց, որ աստված էշին մեռցնի։ Բայց կովը մեռավ, և այրին լաց եղավ և ասաց.
– Ո՛վ աստված, մի՛թե չկարեցար էշը կովից տարբերել:
У одной вдовы была корова, и у его иностранец сын была одной осел. У иностранец сын он ворует коровье солому дать осел. У Вдова он молился Богу, что Бог осел он убьет:
